(English version further below)
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ. «Από τη Γη του Λαβυρίνθου: Μινωική Κρήτη, 3000 έως 1100 π.Χ.» – Έκθεση
05/03/2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ
ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ
Ευρήματα από τη “Γη του Λαβυρίνθου” εκτίθενται για πρώτη φορά
εκτός Ελλάδας στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης
Στις 13 Μαρτίου 2008, πάνω από 280 αντικείμενα του μινωικού πολιτισμού από το νησί της Κρήτης, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν παρουσιαστεί ξανά εκτός των ελληνικών συνόρων, θα εκτεθούν στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης. Η έκθεση Από τη Γη του Λαβυρίνθου: Μινωική Κρήτη, 3000-1100 π.Χ. αποκαλύπτει την ιστορία του λαμπρού “Μινωικού πολιτισμού” της Κρήτης ο οποίος αποτελεί τον πρώτο μεγάλο ανακτορικό πολιτισμό σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η έκθεση, με διάρκεια έως τις 13 Σεπτεμβρίου 2008, συνθέτει μέσω αντιπροσωπευτικών αρχαίων αντικειμένων και έργων τέχνης μια εικόνα του μινωικού κόσμου κατά την τρίτη και δεύτερη χιλιετία π.Χ. με αναφορές στη σύνθετη κοινωνική οργάνωση, τη θρησκευτική ιδεολογία, το δημόσιο και ιδιωτικό βίο, τις εμπορικές ανταλλαγές και το υπερπόντιο εμπόριο, τη γραφή, την τέχνη και την τεχνολογία. Είναι γνωστό ότι ο μινωικός πολιτισμός φέρει το όνομα του μυθικού βασιλιά της Κνωσού Μίνωα, ο οποίος κατά την ελληνική μυθολογία συνδέεται με το Λαβύρινθο της Κνωσού – διάσημο έργο του χαρισματικού τεχνίτη Δαιδάλου – όπου ζούσε κλεισμένος ο Μινώταυρος.
 |
| Ρυτό σχήματος κεφαλής ταύρου Περίπου 1450 π.Χ. Ανάκτορο Ζάκρου, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου |
Η έκθεση διαρθρώνεται θεματικά και χρονολογικά σε 11 ενότητες, οι οποίες προβάλλουν την δημιουργία μιας ιδιαίτερης, πρωτότυπης πολιτισμικής έκφρασης και μαρτυρούν την εδραίωση και τα μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού των Μινωιτών. Μέσα από κάθε ενότητα, η έκθεση συνθέτει το πανόραμα του εν λόγω πολιτισμού με αντικείμενα, όπως τα χρυσά κοσμήματα που στόλιζαν πλούσιες ταφές, τις ενεπίγραφες πήλινες πινακίδες που εμπεριέχουν τις θεμελιώδεις αρχές της μινωικής οικονομίας, τα ξεχωριστά σκεύη που είχαν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλες και λαμπρές τελετουργίες, καθώς και τα πήλινα ειδώλια που προσφέρονταν ως συμβολικά αναθήματα στις προστάτιδες θεότητες. Τα εκθέματα έχουν συγκεντρωθεί αποκλειστικά από τα αρχαιολογικά μουσεία της Κρήτης, σε συνεργασία με το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού.
Με δεδομένο ότι ο μινωικός είναι ο πρώτος μεγάλος ανακτορικός πολιτισμός που άνθησε σε ευρωπαϊκό έδαφος, η έκθεση ερευνά το ιστορικό και πολιτιστικό πλαίσιο αυτής της ιδιαίτερης κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε όψεις της επίσημης και καθημερινής ζωής. Οι πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί για τις διάφορες φάσεις του μινωικού πολιτισμού – Πρωτομινωική, Μεσομινωική και Υστερομινωική περίοδο ή αλλιώς Προανακτορική, Παλαιοανακτορική, Νεοανακτορική και Τελική Ανακτορική και Μετανακτορική περίοδο – προκύπτουν κυρίως από ευρήματα ανασκαφών σε νεκροταφεία και οικισμούς του νησιού.
Το νησί της Κρήτης βρίσκεται στο σταυροδρόμι όπου σμίγουν τρεις ήπειροι, η Αφρική, η Ασία και η Ευρώπη. Χάρη στην πλεονεκτική του θέση, οι Μινωίτες ανέπτυξαν εμπορικές σχέσεις με άλλους πολιτισμούς της Μεσογείου και απέκτησαν τον έλεγχο των θαλάσσιων δρόμων. Εξήγαγαν ξυλεία, τρόφιμα, υφάσματα και λάδι και εισήγαγαν κασσίτερο, χαλκό, ασήμι, σμύριδα, πολύτιμους λίθους και άλλες πρώτες ύλες. Για τις βασικές τους ανάγκες, ωστόσο, οι αρχαίοι Κρητικοί ήταν αυτάρκεις.
Αρχαιολογικά στοιχεία από την Προανακτορική περίοδο αποκαλύπτουν τις τεράστιες αλλαγές που έλαβαν χώρα στην κοινωνική δομή της πρώιμης μινωικής κοινωνίας με την εμφάνιση τοπικών ηγεμόνων με τάση να προβάλουν την κοινωνική τους ταυτότητα και τάξη. Η κοινωνική διαφοροποίηση οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία των ανακτορικών κοινωνιών κατά τη διάρκεια της Μεσομινωικής ή Παλαιοανακτορικής περιόδου, που άρχισε γύρω στο 1900 π.Χ. Σημαντικά ανάκτορα κτίστηκαν στην Κνωσό και τα Μάλια στο βόρειο μέρος της Κρήτης, στη Φαιστό στο νότο και στη Ζάκρο στα ανατολικά του νησιού. Ως ανάκτορα χαρακτηρίζονται εκτεταμένα οικοδομικά συγκροτήματα που λειτουργούσαν ως κέντρα της κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας και ως εστίες ελέγχου της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των Μινωιτών. Το νέο ισχυρό πολιτικο-κοινωνικό σύστημα έφθασε στο απόγειό του την εποχή των νέων ανακτόρων από τον 17ο έως τα μέσα του 15ου αι. π.Χ., παρά το ότι υπέστη σοβαρό πλήγμα τον 16ο αι. από μια βιβλική φυσική καταστροφή, την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Η Κρήτη στους αιώνες της μεγάλης ακμής αποτέλεσε μια σημαντική δύναμη, με διείσδυση και πολιτισμική ακτινοβολία σε όλο το Αιγαίο, την Αίγυπτο και την Ανατολή. Ο απόηχος της ισχύος της αποτυπώνεται στα μεταγενέστερα κείμενα των αρχαίων ελλήνων συγγραφέων και σε μερικές από τις πιο γοητευτικές διηγήσεις της ελληνικής μυθολογίας.
 |
| Πινακίδα Γραμμικής Α’ γραφής Περίπου 1450 π.Χ. Ανάκτορο Ζάκρου, Αρχαιολογικό Μουσείο Σητείας |
Αποτέλεσμα της δημιουργίας των ανακτόρων ήταν η άνθηση της γραφής και η ανάπτυξη ενός οργανωμένου γραφειοκρατικού συστήματος για τον έλεγχο της διακίνησης των προϊόντων, της παραγωγής ειδών πολυτελείας και της διεξαγωγής του εσωτερικού και εξωτερικού εμπορίου. Οι Μινωίτες αρχικά χρησιμοποιούσαν δύο συστήματα γραφής, μία ιερογλυφική γραφή με αιγυπτιακές, προφανώς, καταβολές και μία συλλαβική γραφή, τη Γραμμική Α, η οποία αντιστοιχεί στην ενότητα γλωσσών της Ανατολικής Μεσογείου και δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Στο τμήμα της έκθεσης με τίτλο “Γραφές και Μέτρα & Σταθμά”, εκτίθενται δείγματα της αινιγματικής αυτής γραφής, που χρονολογούνται στο τέλος της Υστερομινωικής ΙΒ περιόδου (περίπου 1450 π.Χ.). Οι πήλινες πινακίδες της Γραμμικής Α γραφής περιέχουν καταγραφές προϊόντων και αγαθών και απαριθμήσεις ανθρώπων και τεχνιτών. Επιγραφές εντοπίζονται επίσης σε διάφορα σημαντικά αντικείμενα, όπως διπλούς πελέκεις, κεραμικά σκεύη, σφραγίδες και λίθινα αγγεία. Η έκθεση περιλαμβάνει και πήλινες πινακίδες της Γραμμικής Β γραφής, η οποία αποκρυπτογραφήθηκε τη δεκαετία του 1950 από τους Michael Ventris και John Chadwick. Παρά το ότι αποτελεί μετεξέλιξη της Γραμμικής Α γραφής, η Γραμμική Β είναι αναγνώσιμη διότι τα συλλαβογράμματά της αποδίδουν μια πρώιμη μορφή της ελληνικής γλώσσας, όπως αυτή ομιλείτο από τους Μυκηναίους που από τον 15ο αιώνα είχαν καταφθάσει στην Κρήτη.
 |
| Αναθηματικός πέλεκυς Περίπου 1650-1600 π.Χ. Σπήλαιο Αρκαλοχωρίου, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου |
Η ενότητα της έκθεσης “Θρησκεία και Τελετουργίες” αποκαλύπτει μία από τις πλέον σημαντικές και συναρπαστικές πτυχές του μινωικού πολιτισμού. Η μορφή μίας θεάς, προστάτιδας της φύσης και της γονιμότητας, καταλαμβάνει την κυρίαρχη θέση στην ιεραρχία των θεοτήτων. Κυρίαρχα ιερά σύμβολα της μινωικής θρησκείας είναι τα κέρατα καθοσιώσεως και ο διπλός πέλεκυς. Οι διπλοί πελέκεις από χαλκό, ασήμι και χρυσό, όπως ο αναθηματικός πέλεκυς που βρέθηκε στο σπήλαιο του Αρκαλοχωρίου, τοποθετούνταν σε χώρους λατρείας. Πολυάριθμα πήλινα ειδώλια παριστάνουν πιστούς ενώ οι απεικονίσεις ζώων συμβολίζουν αναθήματα σε θεότητες. Λαμπρά τελετουργικά σκεύη, όπως το ρυτόαπό στεατίτη σε σχήμα κεφαλής ταύρου από τη Ζάκρο, αποτελούν τα υλικά τεκμήρια σύνθετων ανακτορικών τελετουργιών.
Η ενότητα με τίτλο “Ο πολύχρωμος κόσμος των τοιχογραφιών”παρουσιάζει έναν τομέα όπου οι Μινωίτες μεγαλούργησαν στην ανατολική Μεσόγειο, τη μεγάλη τέχνη της τοιχογραφίας. Οι ζωγράφοι κάλυπταν τους τοίχους των ανακτόρων και των πλούσιων επαύλεων με εικόνες που απαθανάτιζαν την κρητική φύση και τελετουργικές σκηνές στους χώρους των ανακτόρων. Χρησιμοποιώντας την τεχνική της νωπογραφίας, άπλωναν χρώματα πάνω σε νωπή επιφάνεια και δημιουργούσαν συνθέσεις που και σήμερα ακόμη διατηρούν μια εντυπωσιακή ζωντάνια, όπως η διάσημη τοιχογραφία με τις πέρδικες.
 |
| Το «Κύπελλο της Αναφοράς» Περίπου 1550-1450 π.Χ. Αγία Τριάδα, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου |
Εργαστήρια εξειδικεύονταν στην παραγωγή ειδών πολυτελείας, έξοχων έργων κεραμικής, σφραγιδογλυφίας, λιθοτεχνίας, μεταλλοτεχνίας και κοσμηματικής. Μοναδικής ποιότητας είναι τα έργα της μικροτεχνίας και δίκαια η μινωική τέχνη έχει χαρακτηριστεί ως η τέχνη της μικρογραφίας και της μικροκλίμακας. Όπως φαίνεται στις ενότητες της έκθεσης “Αγγεία και Αγγειοπλάστες”, “Σφραγιδογλυφία: Υψηλή Τέχνη στη Μικρογραφία” και “Κοσμήματα για τη Ζωή και το Θάνατο”, τα αριστουργηματικά έργα της εποχής των ανακτόρων μαρτυρούν την εκπληκτική πρόοδο που επετεύχθη από εμπνευσμένους και επιδέξιους καλλιτέχνες και τεχνίτες. Η ενότητα “Αριστουργήματα σε Λίθο” αποδεικνύει την εξαιρετική γνώση της λιθοξοϊκής τέχνης η οποία είχε ως αποτέλεσμα την παραγωγή έργων υψηλής τέχνης και τεχνικής. Στην ενότητα ”Στον κόσμο του Τεχνίτη”, εργαλεία, μήτρες και διάφορα σκεύη φανερώνουν τον βαθμό εξειδίκευσης των τεχνιτών πάνω στην επεξεργασία των πρώτων υλών και ειδικά τον χαλκό με στόχο την παραγωγή τεχνικά και λειτουργικά άρτιων εργαλείων, όπλων και σκευών. Εδώ είναι παρόντες με τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν, ο ξυλουργός, ο γεωργός, ο αγγειοπλάστης και ο ψαράς. Ακόμα και καθημερινά αντικείμενα, όπως το σκεύος μελισσοκομίας που εκτίθεται στην ενότητα “Διατροφή και Αρώματα”, προσδίδουν μία νέα διάσταση στην έκθεση, εισάγοντας τον επισκέπτη στις διατροφικές συνήθειες και τις καθημερινές δραστηριότητες της αρχαίας Κρήτης.
Στα μέσα του 15ου αι. π.Χ., το μινωικό ανακτορικό σύστημα υφίσταται μια γενική καταστροφή, πιθανόν από συνδυασμό φυσικών και εσωτερικών αιτίων. Στην Τελική ανακτορική ή Υστερομινωική ΙΙΙΑ/Β περίοδο που ακολουθεί, η παρουσία μυκηναϊκών πολιτισμικών στοιχείων παραπέμπει σε μία περίοδο αλλαγών στο μινωικό πολιτισμό με την εγκαθίδρυση μιας νέας δυναστείας και την εδραίωση της μυκηναϊκής γραφειοκρατίας με την εμφάνιση των πινακίδων της Γραμμικής Β γραφής, γραμμένων στην ελληνική γλώσσα των Μυκηναίων. Εμφανίζονται νέες ταφικές πρακτικές, όπως μαρτυρούν τα εκθέματα της ενότητας “Πέρα από τη Ζωή: Μια ματιά στον Άλλο Κόσμο”. Πλούσια διακοσμημένα ξίφη και κράνη από χαυλιόδοντες κάπρου, όπως αυτά που εκτίθενται στο τμήμα “Πολεμιστές και Όπλα” σε συνδυασμό με άλλα πολύτιμα αντικείμενα και κοσμήματα προβάλλουν τις αξίες και την ιδεολογία μιας στρατιωτικής ελίτ που έκανε την εμφάνισή της στην Κρήτη μετά τον ερχομό των Μυκηναίων μεταξύ του 1450 και του 1300 π.Χ. Τα μυκηναϊκά ανάκτορα εκλείπουν και αυτά μέχρι το πρώτο μισό του 13ου αι. π.Χ. Ακολουθεί η Μετανακτορική περίοδος, μια εποχή με ανάμεικτα μινωικά και μυκηναϊκά ιδιώματα. Ο κύκλος κλείνει γύρω στο 1100 π.Χ. με το τέλος της Εποχής του Χαλκού.
Η έκθεση Από τη Γη του Λαβυρίνθου: Μινωική Κρήτη, 3000-1100 π.Χ. οργανώθηκε από τους αρχαιολόγους Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, Βίλυ Αποστολάκου, Νώτα Δημοπούλου-Ρεθεμιωτάκη, Χρήστο Μπουλώτη, Λευτέρη Πλάτωνα και Γιώργο Ρεθεμιωτάκη. Το Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο συνεργάστηκε με το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού για να συγκεντρώσει τα εκθέματα από τα Αρχαιολογικά Μουσεία Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου, Αγίου Νικολάου, Ιεράπετρας, Σητείας και Κισάμου στην Κρήτη. Η έκθεση θα συνοδεύεται από μία σειρά σχετικών διαλέξεων, από ξεναγήσεις, καθώς και από ένα διεθνές συνέδριο το οποίο θα σημάνει και τη λήξη της έκθεσης στις 13 Σεπτεμβρίου 2008.
Το Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο αποτελεί το δημόσιο βήμα του Ιδρύματος Ωνάση στην Αμερική, το οποίο είναι Θυγατρικό του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης που δημιουργήθηκε το 1975, μετά τον θάνατο του Έλληνα εφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση. Το Ίδρυμα Ωνάση Νέας Υόρκης έχει ως σκοπό να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό όλων των εποχών στις Η.Π.Α. Το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος προσπαθεί να φέρει το κοινό σε επαφή με σημαντικές πτυχές του ελληνικού πολιτισμού, διοργανώνοντας τακτικά εκθέσεις, διαλέξεις, μουσικές εκδηλώσεις, φιλολογικές βραδιές και θεατρικές παραστάσεις. Περισσότερα στοιχεία σχετικά με το Ίδρυμα και το Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο μπορεί κανείς να αναζητήσει στον ηλεκτρονικό κόμβο www.onassisusa.org.
Ανάμεσα στις πρόσφατες εκθέσεις στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο συγκαταλέγονται οι εξής: O T ζόρτζιο Ντε Κίρικο και η Ελλάδα: T αξίδι μέσα από τη μνήμη που παρουσίασε έργα του κορυφαίου δημιουργού εστιάζοντας στη σχέση του με τον Ελληνικό πολιτισμό και Αθήνα-Σπάρτη, μία έκθεση με σπάνια αντικείμενα από την Αθήνα και τη Σπάρτη συμπεριλαμβανομένων και αντικειμένων από τους Περσικούς Πολέμους.
Το Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο στεγάζεται στον Ολυμπιακό Πύργο (στον αριθμό 645 της Πέμπτης Λεωφόρου, στη Νέα Υόρκη ― είσοδος από την 51η και τη 52η Οδό). Η έκθεση Από τη Γη του Λαβυρίνθου: Μινωική Κρήτη, 3000-1100 π.Χ. θα λειτουργεί από τις 13 Μαρτίου έως τις 13 Σεπτεμβρίου 2008, Δευτέρα έως Σάββατο, από τις 10 π.μ. έως τις 6 μ.μ. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Πηγή: Κοινωφελές Ιδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης
New York, USA. «From the Land of the Labyrinth: Minoan Crete, 3000-1100 B.C.» – Exhibition
05/03/2008
ANCIENT MINOAN CULTURE COMES TO LIFE IN EXHIBITION
OF RARE ARTIFACTS
Objects from the Land of the Labyrinth on View for the First Time
Outside of Greece at New York’s Onassis Cultural Center
New York, NY, February 13, 2008 – On March 13, 2008, more than 280 artifacts from the ancient land of Crete, most of which have never been shown outside of Greece, will be on view at the Onassis Cultural Center. From the Land of the Labyrinth: Minoan Crete, 3000 – 1100 BC features a wide range of rare objects revealing the history of Crete’s luminous Minoan civilization, the first fully-developed culture to establish itself on European soil. On view through September 13, 2008, the exhibition uses ancient artifacts and works of art to reveal aspects of daily life in the Minoan civilization – including social structure, communications, bureaucratic organization, religion and technology – during the second and third millennia B.C.
|
| Bull’s Head Rhyton, Late Minoan IB (ca. 1450 B.C.), Palace at Zakros, West Wing, light well of Room XXVIII (“Sanctuary Treasury”)chlorite, mended and restored, Herakleion Archaeological Museum |
The exhibition will chronologically map in 11 thematic sections covering the establishment and great achievements of the Minoan culture. As the first advanced civilization to arise in the European region, the exhibition explores the historical and cultural context of this celebrated society, and sheds light on its mystery. Information gathered from studies of the Early, Middle, and Late Minoan periods – also referred to as the Prepalatial, Protopalatial, Neopalatial and Postpalatial periods – is derived mostly from objects excavated from the island’s burial grounds and settlements. It is known that Minoan civilization was named after the legendary King Minos of Knossos, who commissioned the Labyrinth, a mazelike structure made famous in Greek mythology. Through each themed-section, the exhibition will piece together the culture’s past with objects – such as the gold jewelry deposited in the rich tombs of the elite, the inscribed clay tablets that disclose the fundamentals of the Minoan economy, ceremonial vessels found in the palaces and tombs, and votive figures of clay as symbolic offerings to protective deities – on loan exclusively from the archaeological museums in Crete, in collaboration with the Hellenic Ministry of Culture.
The island of Crete is equidistant from its three surrounding continents of Africa, Asia, and the rest of Europe. As a result of this advantageous location, the Minoans experienced a period of active trade with the other civilizations around the Mediterranean basin and maintained control over the sea routes. Exports consisted of timber, foodstuffs, cloth, and olive oil, while Cretans imported tin, copper, silver, emery, fine stones, and some manufactured objects. For their basic needs, however, the Minoans were self-sufficient.
The archaeological evidence from the Prepalatial period reveals great changes taking place in the social structure of the Early Minoan society, including the rise of local elite populations that tended to invest in self-promotion and to display their social identity and rank. Social differentiation gradually led to the formation of a palatial society during the Middle Minoan or Protopalatial period around 1900 BC. Urbanization and increasing economic wealth brought about bureaucratic change, including the powerful rise of social classes and ruling groups. Major palaces were built at Knossos and Malia in the northern part of Crete, at Phaistos in the south, and at Zakros in the east. These palaces were large building complexes that were the centers of religious, economic, and social life for their inhabitants. The architecture and layout of the palaces communicate a dynastic message through objects and symbols of the ruler’s power and prestige.
|
| Linear A Tablet, End of Late Minoan IB (ca. 1450 B.C.), clay, mended, Palace at Kato Zakros, Archive, Siteia Archaeological Museum |
With the palaces came the development of writing, probably as a result of the new record-keeping demands of the palace economy. The Minoans used two types of scripts, a hieroglyphic script most likely influenced by Egypt, and a linear script, Linear A, perhaps influenced by the language of the eastern Mediterranean, which has yet to be deciphered. In Scripts and Weights, examples of this mysterious script will be displayed, including this example, Linear A Tablet. This sun-dried clay slab is from the end of the Late Minoan I period and exemplifies the administrative records – that recorded products, goods and people – scripted on similar objects. Inscriptions are also on various important objects, such as double-sided axes, pottery, seals, and stone vessels. The exhibition also includes tablets in Linear B script, deciphered in the 1950s by M. Ventris and J. Chadwick. Although borrowed by the Linear A, the symbols of this script render an early form of the Greek language, spoken by the Myceneans that had already reached Crete.
|
| Votive Axe, Middle Minoan IIIB period (ca. 1650 – 1600 B.C.), gold, Arkalochori cave, 1934, Herakleion Archaeological Museum, HM 599 |
The Religion and Ritual section of the exhibition reveals one of the most important and fascinating aspects of the Minoan culture. The figure of a female goddess, the protector of nature and fertility, occupies the predominant place in the hierarchy of deities. Common sacred symbols of Minoan religion include the bull, such as the chlorite Bull’s Head Rhyton (shown on the previous page) found at Zakros, and double axes made of bronze, silver or gold placed in areas of worship, such as this Votive Axe found in the Arkalochori cave. Numerous figurines depict worshipers, whereas animal figurines were symbolic offerings to deities.
The Colorful World of Murals section presents another form of communication developed in the Aegean by the Minoans – the art of large-scale wall paintings known as frescoes. Minoan painters covered the walls of palaces and urban mansions with images of the Cretan life around them or of special ceremonies. Using the fresco technique – applying earthy colors to wet surfaces that even today retain their vivid quality – iconic murals like the Partridge Fresco illustrate the animals, plant life, and people that surrounded them.
Workshops specialized in the production of palatial or personal items and luxurious objects, such as jewelry, seals, miniature artwork, and inlays for implements and furniture. Great strides were made in jewelry making, seal engraving and pottery production. As shown in the Pots and Potters, Seal Engraving: Great Art in Miniature and Jewels for Life and Death sections, artistic works of this period indicate advances made in specialized workshops. Exquisite filigree technique, granulated jewelry, and carved seal stones reveal their sensitivity to materials, which included clay, gold, stone, ivory, and bronze. A related section, Masterpieces in Stone, demonstrates the Minoan’s command over stoneworking, which resulted in an expanse of quality stone artifacts. Labor-intensive objects – sophisticated saucers, bowls, and bottles – were constructed with the use of progressive devices such as drills and polishing tools. Even everyday objects such as the Beekeping Vessel displayed in the section Alimentation and Aromatics, brings another dimension to this exhibit, bringing the viewer into the everyday activities of the ancient Minoan.
|
| Chieftain’s Cup, Late Minoan IA – Late Minoan IB period (ca. 1550 – 1450 B.C.), steatite, Haghia Triada, Royal Villa Herakleion Archaeological Museum, HM 341 |
In the Final Palatial or Late Minoan III A-B period, the arrival of the Mycenaeans produced a shift in central power and the founding of a new dynasty. This represents the period of a change in the Minoan civilization with the establishment of the Mycenaean bureaucracy. The exhibition demonstrates that the serious changes brought about by this power shift are evident in new pottery shapes, well-constructed vaulted tombs, and the appearance of Linear B script. Lavishly decorated swords and a rare Boar’s Tusk Helmet such as those displayed in the Warriors and Weaponry section, along with other precious metals and jewelry, are evidence that a proud and ostentatious military class developed in Crete after the appearance of the Mycenaeans, from about 1450 to 1300 B.C.
From the Land of the Labyrinth: Minoan Crete, 3000 – 1100 BC was organized by Maria Andreadaki-Vlazaki, Vili Apostolakou, Christos Boulotis, Nota Dimopoulou-Rethemiotaki, Lefteris Platon, and Giorgos Rethemiotakis. The Onassis Cultural Center collaborated with the Hellenic Cultural Ministry with loans from the Archeological Museums of Herakleion, Khania, Rethymnon, Haghios Nikolaos, Ierapetra, Siteia and Kissamos in Crete. The exhibition will also be accompanied by a related lecture series, guided tours, and an international conference that will close the exhibition on September 13, 2008.
The Onassis Cultural Center is the public forum of the Onassis Foundation (USA), an Affiliate of the Alexander S. Onassis Public Benefit Foundation founded by Greek shipping magnate Aristotle Onassis upon his death in 1975. The Onassis Foundation (USA) aims to promote, preserve, and celebrate Hellenic culture of all time periods in the United States. The Center seeks to give the public greater access to significant aspects of Greek culture through its ongoing series of exhibitions, lectures, musical events, literary evenings, and theatrical performances. Visit www.onassisusa.org for more information.
Recent exhibitions at the Cultural Center include Giorgio de Chirico and Greece: Voyage through Memory, which featured late works by the renowned artist centering on his lifelong relationship with Hellenic culture, and Athens-Sparta, an exhibition of rare artifacts from both Athens and Sparta including objects from the Persian Wars.
The Onassis Cultural Center is located in the Olympic Tower (645 Fifth Avenue – entrances on 51st and 52nd Streets). From the Land of the Labyrinth: Minoan Crete, 3000 – 1100 BC will be on view from March 13 – September 13, 2008, Monday – Saturday from 10 a.m. – 6 p.m. Admission is free.
| For additional press information, please contact: Maggie Berget / Sascha Freudenheim Resnicow Schroeder Associates Phone: 212-671-5157 / 5172 Email: mberget@resnicowschroeder.com sfreudenheim@resnicowschroeder.com |
Amalia Cosmetatou Onassis Cultural Center Phone: 212-486-4448 Email: amalcosm@onassisusa.org |
 |
Intoduction by Mr. A. Papadimitriou for the exhibition catalogue » |
 |
Press Conference Photos » |
|
Full Press Kit [16,9 Mb] » |
Candia 